غلبه سود و فروش بر عرق ملی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری لوازم خانگی ایران «ال کا ایران»، با گشت و گذاری در بازار لوازم خانگی به وضوح شاهد برتری برندهای غیر ایرانی در این بازار هستیم.این یعنی همچنان کالای خارجی طرفداران بسیار دارد و روی دیگر سخن از غلبه سود و فروش بر عرق ملی حکایت می کند.

در بسیاری از کشورهای دنیا، مردم، مسئولان، فعالان اقتصادی و در کل شاغلان یک حوزه اقتصادی و صنعتی اولین انتخابشان محصولی است که با نام و نشان تجاری آن کشور در بازار حضور دارد. نام و نشانی که برای آنان تنها یک کالا نیست و نشان سربلندی است. اما به نظر می رسد که این موضوع در حال حاضر چندان در ایران صدق نمی کند.

در همین رابطه بخوانید:

قاچاق تلویزیون در دوران ممنوعیت ،عدم نظارت یا …

به عنوان مثال در حاضر در خانه چند درصد از ایرانیان می توان تلویزیونی با برند ایرانی یافت.حتی در خانه مسئولان نیز نمی توان چندان این کالای ایرانی را پیدا کرد.البته اینکه طی سال های سال در ایران تولید کننده ای وجود نداشته یک مساله است و مساله بعد عدم استقبال از تلویزیون های تولید داخل است.

تبلیغات

این امر وقتی مهم تر جلوه می کند که بیش از سه سال از ممنوعیت واردات این کالا گذشته است.این ممنوعیت که به منظور حمایت ایجاد شده است، آیا توانسته به اهداف خود دست پیدا کند؟ یعنی اینکه آیا توانسته است که مصرف کالای داخلی را جایگزین خارجی ها کند؟ به رغم تمام تبلیغات و حمایت ها چند درصد از تقاضای بازار به سمت این نوع تولیدات سوق پیدا کرده اند؟

به بیان ساده و تلخ هر اندازه که تقاضا برای کالای غیر ایرانی وجود دارد،به همان میز عرق ملی کاهش یافته است.

البته نمی توان تنها با این گزاره یک حکم کلی صادر کرد.ضمن اینکه عوامل دیگری نیز در این امر دخیل هستند.اما هنگامی که مصرف کننده،فروشنده و نهادهای نظارتی می دانند که تولید داخل چه مزایایی برای کشور دارد و بازهم سراغ کالای خارجی می روند چه نتیجه دیگری می توان گرفت.هر چند آمار دقیقی از میزان اشتغال مستقیم و غیر مستقیم تولید کنندگان تلویزیون منتشر نشده است.با این حال عدم استفاده از این نوع محصولات می تواند زنجیره تولید را قطع کند.

در این صورت علاوه بر آسیب جدی بازار کار و هرز رفت نیروهای متخصص، سرمایه گذاری شکل گرفته در صنعت نیز بلااستفاده شده و از بین می رود.

اما به نظر می رسد که این موضوع اهمیت زیادی ندارد.بازار این را به ما می گوید و ثابت می کند.

همانطور که اشاره شد عوامل زیادی در شکل گیری این مساله دخیل هستند.ولی زمانی که سود و فروش بر عرق ملی غلبه می کند،نیاز است که متولیان راه کار جدیدی خلق کنند. در واقع وقتی بگیر و ببندها فایده ای نداشته است و تنها هزینه مصرف را افزایش داده است،باید فرمان را به جهت دیگری چرخاند.چرا که بازار به سمتی حرکت می کند که مشتری و تقاضا وجود دارد. در این شرایط اقتصادی کدام فعال بازار را می توان یافت که روی از این سودا بازگرداند و از خیر آن بگذرد.

به نظر می رسد بازار لوازم خانگی و به عنوان نمونه کالایی مانند تلویزیون می تواند یک مثال از فضای حاکم بر این کسب وکار باشد. چون در به وجود آمدن این فضا تمام عوامل درگیر و مرتبط به یک اندازه سهم دارند. به بیان دیگر عرق ملی و بازار پر رونق با بگیر و بندها و‌ممنوعیت ها شکوفا نمی شود.

انتهای پیام/