به گزارش پایگاه خبری لوازم خانگی ایران «ال کا ایران»، صنعت لوازم خانگی به عنوان یکی از ارکان اساسی اقتصاد کشور، تأثیر قابلتوجهی بر توسعه اقتصادی، ایجاد اشتغال و بهبود کیفیت زندگی مردم دارد. در این راستا، نسرین اوجاقی، دبیر انجمن ملی صنایع لوازم خانگی، پس از حدود دو ماه فعالیت در این سمت، از نزدیک با مشکلات متعدد این صنعت روبرو شده است. مشکلاتی که باعث شدهاند تولیدکنندگان به جای تمرکز بر فعالیت اصلی خود، یعنی تولید، وقت و انرژی زیادی را صرف مقابله با مسائل مختلفی کنند که از سوی قانونگذاران و نهادهای اجرایی به وجود آمدهاند.
یکی از مهمترین مشکلات این صنعت قاچاق کالا است. به دلیل ضعف در نظارت و کنترل مرزها، قاچاق محصولات لوازم خانگی سهم بزرگی از بازار داخلی، حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد، را به خود اختصاص داده است. این موضوع علاوه بر کاهش سهم تولیدکنندگان داخلی از بازار، سبب بیاعتمادی مصرفکنندگان به کیفیت محصولات داخلی و کاهش توان رقابتی آنها در برابر کالاهای وارداتی شده است.
همچنین، ناترازی انرژی، به ویژه در زمینه برق و گاز، چالشهای جدی برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است. قطعیهای مکرر برق در تابستان و محدودیت گاز در زمستان باعث تعطیلیهای پیدرپی کارخانهها و افزایش هزینههای تولید شده است. این مسائل نه تنها موجب تأخیر در تحویل محصولات میشود، بلکه بر رعایت تعهدات قراردادی و برنامهریزی تولید نیز تأثیر منفی میگذارد.
از دیگر چالشهای بزرگ این صنعت، سیاستهای ارزی و الزام به برگشت ارز حاصل از صادرات است. این سیاست، که به منظور مدیریت منابع ارزی کشور وضع شده، فشار زیادی به صادرکنندگان وارد کرده و با ایجاد تفاوتهای زیاد در نرخ ارزهای دولتی و آزاد، مشکلاتی در تأمین مواد اولیه ایجاد کرده است. این شرایط باعث شده که بسیاری از تولیدکنندگان انگیزه خود را برای صادرات از دست بدهند و در نتیجه صادرات لوازم خانگی کاهش یابد.
علاوه بر این، نبود سیاست ارزی پایدار و پیشبینیپذیر یکی دیگر از معضلات بزرگ برای این صنعت است. نوسانات نرخ ارز و تغییرات مکرر در سیاستهای ارزی، تولیدکنندگان را در تأمین مواد اولیه وارداتی و برنامهریزی بلندمدت برای تولید دچار مشکل کرده است.
مشکل دیگری که گریبانگیر این صنعت است، محدودیت در واردات ماشینآلات صنعتی به دلیل تحریمها و مشکلات ارزی است. بسیاری از کارخانهها از ماشینآلات قدیمی استفاده میکنند که توان رقابت با تولیدکنندگان خارجی را کاهش داده است. این وضعیت موجب کاهش کیفیت و افزایش هزینههای تولید میشود.
همچنین، کاهش نقدینگی و مشکلات در دسترسی به تسهیلات مالی به یکی دیگر از چالشهای اساسی تولیدکنندگان تبدیل شده است. افزایش نرخ بهره بانکی و دشواری در تأمین سرمایه در گردش، باعث شده که بسیاری از شرکتها نتوانند برای تأمین مواد اولیه به میزان مورد نیاز خود اقدام کنند یا در جهت توسعه فعالیتهای خود گام بردارند.
علیرغم ظرفیتهای موجود، صادرات لوازم خانگی ایران همچنان در سطح پایین باقی مانده است. این وضعیت به دلیل عدم برنامهریزی مناسب برای توسعه صادرات، نبود برندهای قوی و مشکلات لجستیکی به وجود آمده است.
بازار داخلی نیز به دلایل مختلفی از جمله کاهش قدرت خرید مردم، تغییرات جمعیتی و افزایش قاچاق کالا با مشکلات فراوانی مواجه است. در چنین شرایطی، تولیدکنندگان برای حفظ سهم خود در بازار، ناچار به کاهش سودآوری و استفاده از روشهای فروش اقساطی شدهاند، که این امر در بلندمدت به زیان صنعت خواهد بود.
در این میان، انجمن ملی صنایع لوازم خانگی میتواند با پیگیری و مطالبهگری مشکلات صنعت، نقش مؤثری در رفع این چالشها ایفا کند. هرچند بسیاری از مسائل موجود مربوط به مشکلات عمومی صنایع است و از حیطه اختیارات انجمن خارج است، اما انجمن میتواند در موضوعات خاص مانند واردات ماشینآلات، برنامهریزی برای گسترش بازارهای صادراتی و توسعه سهم لوازم خانگی در صادرات غیرنفتی، با سیاستگذاریهای درست و ارائه راهکارهای اجرایی، تأثیرگذار باشد.
انتهای پیام/