احتمال آزادسازی واردات لوازم خانگی؛ فرصتی برای رقابت یا تهدیدی برای تولید داخلی؟
با تشدید تحریمها و خروج برندهای خارجی از بازار ایران، صنعت لوازم خانگی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شد.
به گزارش پایگاه خبری لوازم خانگی ایران «ال کا ایران»، با تشدید تحریمها و خروج برندهای خارجی از بازار ایران، صنعت لوازم خانگی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شد. بیش از ۸۰ درصد از بازار داخلی که در اختیار برندهای خارجی بود، ناگهان خالی شد و این فرصت، ناخواسته به تولیدکنندگان داخلی رسید. دولت نیز با ممنوعیت واردات، زمینه را برای رشد تولیدات داخلی فراهم کرد. در این دوره، کاهش درآمدهای نفتی و بودجه عمرانی باعث شد که سیاستهای توسعهای دولت نیز به حاشیه برود، اما جهش ارزی و محدودیتهای وارداتی، در نهایت به سود تولیدکنندگان داخلی تمام شد و آنها را به گسترش سهم خود از بازار ترغیب کرد.
باز شدن درهای واردات؛ حمایت از مصرفکننده یا تهدید برای تولید؟
اخیراً نصرالله پژمانفر، رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، از احتمال برداشته شدن ممنوعیت واردات لوازم خانگی خبر داده است. او بر این باور است که تولیدکنندگان داخلی باید توان رقابت با محصولات خارجی را داشته باشند و مردم نیز حق انتخاب بین کالای داخلی و خارجی را دارند. از سوی دیگر، به نظر میرسد که دولت قصد دارد از طریق دریافت حقوق گمرکی و سود بازرگانی، درآمدهای خود را افزایش دهد.
پژمانفر تاکید کرده است که از ابتدا قرار بود طی ۵ تا ۶ سال، تولیدکنندگان داخلی فرصت داشته باشند تا کیفیت محصولات خود را ارتقا دهند، اما حالا که این فرصت به پایان رسیده، بازار باید رقابتیتر شود. او همچنین تجربه صنعت خودروسازی را مثال زده و معتقد است که حمایتهای بیبرنامه، نتیجهای جز ناتوانی خودروسازان در پاسخگویی به نیاز مردم نداشته است.
موافقان و مخالفان آزادسازی چه میگویند؟
اظهارات پژمانفر در حالی مطرح شده که فعالان صنعت لوازم خانگی نظرات متفاوتی در این خصوص دارند. برخی معتقدند که با توجه به محدودیتهای ارزی، تأمین ارز برای واردات لوازم خانگی در اولویت دولت نیست، چراکه کالاهای اساسی، دارو و ذخایر استراتژیک از اهمیت بالاتری برخوردارند. در عین حال، برخی فعالان این صنعت معتقدند که اگر قرار به آزادسازی واردات باشد، باید به گونهای انجام شود که امکان بهرهگیری از زنجیره ارزش جهانی فراهم شود، زیرا در غیر این صورت، این تصمیم صرفاً یک راهحل موقتی خواهد بود.
در مقابل، برخی تولیدکنندگان داخلی مخالف آزادسازی واردات هستند. آنها بر این باورند که این اقدام میتواند به تولید داخلی لطمه زده و موجب افزایش بیکاری شود. به گفته این گروه، تولیدات داخلی در حال حاضر به سطحی از کیفیت رسیدهاند که نیازی به واردات وجود ندارد. با این حال، مقامات وزارت صمت اعلام کردهاند که در صورت رفع ممنوعیت واردات، تنها برخی کالاهای خاص که در داخل کشور تولید نمیشوند یا کیفیت مطلوبی ندارند، اجازه ورود خواهند داشت.
آزادسازی واردات؛ ضرورت برنامهریزی و سیاستگذاری دقیق
نسرین اوجاقی، دبیر انجمن اقتصادی و ملی صنایع لوازم خانگی، در گفتگویی رادیویی تأکید کرده است که حتی در صورت رفع موانع اجرایی، آزادسازی واردات بدون برنامهریزی و سیاستگذاری مناسب میتواند به زیان تولید داخلی و مصرفکنندگان باشد. او معتقد است که اگرچه رقابت با برندهای خارجی به افزایش کیفیت تولیدات داخلی کمک میکند، اما این تصور که ممنوعیت واردات باعث کاهش کیفیت تولیدکنندگان داخلی شده، نادرست است.
اوجاقی بر این نکته تأکید دارد که برای واردات، ابتدا باید چالشهای انحصار در بازار داخلی بررسی شود و سپس سیاستگذاری دقیقی برای این امر انجام شود. او همچنین از فرسودگی تجهیزات تولیدی در کشور یاد کرده و تأکید دارد که صنعت لوازم خانگی پیش از هر چیز، نیازمند بهروزرسانی فناوری و رفع خلاهای موجود در زنجیره ارزش است.
آینده صنعت لوازم خانگی ایران در گرو تصمیمگیریهای کلان
ممنوعیت واردات لوازم خانگی از سال ۱۳۹۷ تاکنون برقرار بوده و عمده کالاهای خارجی موجود در بازار، از طریق قاچاق تأمین شدهاند. طبق اعلام انجمن اقتصادی و ملی صنایع لوازم خانگی ایران، حجم بازار لوازم خانگی کشور حدود ۶ میلیارد دلار برآورد میشود که از این میزان، حدود ۱.۵ میلیارد دلار مربوط به کالاهای قاچاق است.
در نهایت، تصمیمگیری درباره آزادسازی واردات لوازم خانگی، نیازمند بررسی دقیق تمام ابعاد اقتصادی، تولیدی و اجتماعی است. این تصمیم میتواند زمینهساز رقابت و بهبود کیفیت محصولات داخلی شود، اما اگر بدون برنامهریزی و سیاستگذاری مناسب اجرایی شود، ممکن است پیامدهای جبرانناپذیری برای صنعت داخلی و اشتغال کشور به همراه داشته باشد./تجارت آنلاین
انتهای پیام/