رکود نفسگیر در صنعت لوازم خانگی/تولید زیر فشار واردات و سیاستهای ناهماهنگ
عضو انجمن صنایع لوازم خانگی ایران، از مشکلات جدی و موانع پرشماری سخن گفت که تولیدکنندگان این صنعت با آن دستوپنجه نرم میکنند؛ از کندی تخصیص ارز و کمبود مواد اولیه گرفته تا واردات بیضابطهای که زیر نقاب تولید داخلی، تولید واقعی را به حاشیه رانده است.
به گزارش پایگاه خبری لوازم خانگی ایران «ال کا ایران»، عضو انجمن صنایع لوازم خانگی ایران، از مشکلات جدی و موانع پرشماری سخن گفت که تولیدکنندگان این صنعت با آن دستوپنجه نرم میکنند؛ از کندی تخصیص ارز و کمبود مواد اولیه گرفته تا واردات بیضابطهای که زیر نقاب تولید داخلی، تولید واقعی را به حاشیه رانده است.
وابستگی ناگزیر به واردات قطعات
با وجود تلاشهای گسترده برای بومیسازی، همچنان ۲۰ تا ۳۰ درصد قطعات مورد نیاز تولید لوازم خانگی باید از خارج وارد شود. قطعاتی مانند بردهای الکترونیکی، ورق استیل و الکتروموتورها، بخشی جدانشدنی از چرخه تولید هستند که بدون آنها امکان مونتاژ کامل محصول وجود ندارد.
تخصیص ارز؛ روندی فرسایشی و پرهزینه
در برخی موارد، از زمان ثبت سفارش تا دریافت ارز، بیش از هشت ماه زمان میبرد. این تاخیرها در حالی اتفاق میافتد که رقبای خارجی، در همان روز سفارش را ثبت کرده و کالا را تحویل میگیرند. تولیدکنندگان میگویند همین تأخیرهای مکرر باعث اختلال جدی در زنجیره تأمین شده است.
بانک مرکزی و وزارت صمت؛ حامی یا مانع تولید؟
به گفته فعالان صنعتی، نهتنها در روند تخصیص ارز حمایتی دیده نمیشود، بلکه سیاستهای بانکی نیز کار را برای تولید سختتر کردهاند. اعطای وامها با سقف پایینتر و بازپرداختهای فشرده، در شرایط تورمی، بنگاههای تولیدی را در معرض ورشکستگی قرار داده است.
قاچاق با برچسب تولید داخل
پدیده قاچاق، حالا رنگ تازهای به خود گرفته؛ برخی کالاهای خارجی با عبور از مرزهای غربی کشور، وارد واحدهای مونتاژ داخلی میشوند و با برچسب “تولید ایران” در بازار عرضه میگردند. این تخلف آشکار، هم رقابت سالم را از بین برده و هم تولید واقعی را تهدید میکند.
صادرات؛ قربانی سامانههای ناکارآمد
اختلال در سامانههای گمرکی و محدودیتهای زیرساختی، صادرات را برای تولیدکنندگان ایرانی به یک مسیر بنبست تبدیل کرده است. هرچند ظرفیت صادراتی بالایی در صنعت لوازم خانگی وجود دارد، اما عدم پاسخگویی سامانهها و تأخیرهای طولانی، فرصتهای بینالمللی را از بین برده است.
افزایش ۱۵۰ درصدی هزینههای گمرک
در کنار همه مشکلات، هزینههای واردات نیز بهشدت افزایش یافته است. تنها هزینه ترخیص یک کانتینر از ۴۲۰ میلیون تومان به بیش از یک میلیارد تومان رسیده؛ مسئلهای که منجر به افزایش قیمت نهایی کالاها و کاهش قدرت خرید مصرفکننده شده است.
شعار حمایت از تولید، فقط روی کاغذ
با وجود شعار سال مبنی بر حمایت از تولید، در عمل اکثر سیاستها برخلاف این هدف حرکت میکنند. وقتی بیش از ۹ میلیارد دلار ارز کشور صرف واردات خودرو میشود، در حالیکه صنعت لوازم خانگی ظرفیت بالایی برای اشتغال و رشد دارد، مشخص است که سیاستگذاریها نیاز به بازنگری جدی دارند.
در پایان، عضو انجمن صنایع لوازم خانگی هشدار داد: اگر سیاستهای فعلی ادامه یابد، بسیاری از واحدهای تولیدی به ناچار تعطیل خواهند شد. اکنون تنها چیزی که از این صنعت باقی مانده، تبلیغات پرزرقوبرق فروشگاههاست؛ اما پشت این ویترینها، کارخانجاتی در حال خاموش شدناند./ایلنا
انتهای پیام/