تولید چینی بهداشتی رشد 25.6 درصدی داشت
وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کرد: میزان تولید چینی بهداشتی در هفت ماهه امسال ( منتهی به مهر) به رقم 56.8 هزار تن رسید که در مقایسه با دوره مشابه پارسال رشد 25.6 درصدی داشت .
به گزارش پایگاه خبری لوازم خانگی ایران «ال کا ایران»، بر پایه جدول آماری وزارتخانه مزبور در هفت ماهه سال گذشته ( فروردیین لغایت مهر) در مجموع 45.2 هزار تن چینی بهداشتی تولید شده بود.
همچنین در ماههای شهریور و مهر امسال 16.4 هزار تن چینی بهداشتی تولید شد که سهم مهر 8.1 هزار تن بود.
** صادرات 15 میلیون دلاری
بررسی ارزش صادرات چینی بهداشتی در دوره هشت ماهه امسال رقم 15 میلیون دلار را در ازای صدور 22.3 هزار تن نشان داد.
میزان صادرات چینی بهداشتی در سال 95 بالغ بر 21.8 میلیون دلار بود که به میزان صدور 34 هزار تن صورت گرفت.
** صنعت ساختمان عامل موثر در تولید چینی بهداشتی
تولید چینی بهداشتی با قدمتی نزدیک به 50 سال در کشور از صنایع متکی به صنعت ساختمان است که دوران رکود و رونق آن در گرو شرایط صنعت ساختمان دارد.
واقعیت اینکه تولید کنندگان چینی بهداشتی بیشتر متکی به بازار داخلی هستند، زیرا یکی از رقبای جدی در این صنعت کشور چین است که بازارهای منطقه و جهانی را تحت تاثیر خود قرار داده است .
** ظرفیت اسمی کمتر از یکصد هزار تن
آمارهای گوناگونی در زمینه وضعیت ظرفیت اسمی این صنعت وجود دارد، آنچه که برآورد شده اکنون کمتر از یکصد هزار تن ظرفیت اسمی واحد های تولید کننده چینی بهداشتی کشور است و رقم 88 هزار تن هم از منابع غیر رسمی قید شده که چندان دور از انتظار نیست .
میزان تولید چینی بهداشتی در سالهای برنامه چهارم توسعه حدود 70 هزار تن بود، اکنون در هفت ماهه 96 بیش از 80 درصد عملکرد برنامه چهارم تحقق یافته است.
** شکل گیری نخستین کارخانه چینی بهداشتی سال 1347
بررسی ها نشان می دهد این صنعت در ایران سابقه زیادی ندارد و نخستین کارخانه چینی بهداشتی کشور در سال 1347 در قرچک ورامین ساخته شد و سپس واحدهای دیگر بتدریج شکل گرفت.
** سهم 45 درصدی حقوق و دستمزد در قیمت تمام شده
بر پایه اطلاعات موجود تولیدات صنعت چینی بهداشتی در ایران بیش از 70 درصد به روش دستی انجام می شود و بهدلیل قرار داشتن این صنعت در حوزه مشاغل سخت و طاقتفرسا، بیش از 45 درصد از قیمت تمام شده تولید مربوط به هزینههای حقوق و دستمزد است.
کشور چین که اکنون به عنوان پیشتاز و اصلیترین کشور تولیدکننده چینی بهداشتی در دنیا محسوب میشود، هزینه حقوق و دستمزد را در قیمت تمام شده تولیدات خود به حدود 1.5 درصد رسانده، اما این آمار به شکل رسمی اعلام نشده است.
** مشکل صادرات در صنعت چینی بهداشتی
صادرات در صنعت چینی بهداشتی کشورمان به لحاظ مطابقت نداشتن با نرخ تورم داخلی و خارجی و طولانی بودن زمان مراحل دریافت تشویقات صادراتی و افزایش نرخ حملونقل و همچنین تولیدات سنتی و ارائه آن با قیمت پایین موجب خروج تولیدات مرغوب از بازارهای صادراتی میشود.
علاوه بر این ورود تولیدات کشور چین در بازارهای داخلی با قیمت ارزان از دیگر دغدغه ها محسوب می شود، زیرا از آنجایی که بازار چینیآلات بهداشتی در داخل کشور مستقیم از وضعیت تنشهای اقتصادی و روانی بازار مسکن تاثیر پذیر است، بنابراین صعود و نزول آن وابسته به صنعت ساختمان است.
** تولیدات چینی تا 50 درصد زیر قیمت بازار
واقعیت اینکه تولیدات کشور چین با قیمت پایین و نفوذ آن به بازارهای ایران که از نظر قیمت تا 50 درصد زیر قیمت محصولات مشابه ایرانی است، تولیدکنندگان ایرانی را با مشکلات جدی روبرو ساخته و از طرفی به دلیل تولید غیراستاندارد و زیر پلهای که بدون مجوز آزادانه اقدام به کپی مدلها و عرضه آن با قیمتهای نازل در بازار میکنند.
** مصرف بازار داخل سالیانه حدود 50 هزار تن
آمارها حاکی است، حدود 10 شرکت تولیدی چینی بهداشتی در کشور، تولید سالانه حدود 70 هزار تنی را رقم می زنند و میزان مصرف داخلی هم سالیانه بین 45 تا 50 هزار تن برآورد می شود.
** عراق و حاشیه خلیج فارس از مشتریان چینی بهداشتی
کشورهای حوزه خلیج فارس بهمراه آسیای میانه و عراق به عنوان مهمترین خریداران چینی بهداشتی در منطقه محسوب می شوند و رویکرد به تولیدات مرغوب ایرانی در این بخش وجود دارد.
متخصصان ایرانی در بخش چینی بهداشتی بر این باورند که تولیدات کشورمان از نظر کیفی با نمونه های خارجی برابری دارند، اما از نظر قیمت قابل رقابت با تولیدات کشور چین نیست.
وزارت صنعت، معدن و تجارت در گزارش 10 ماهه 1394 ( به عنوان عملکرد سال 94 ) آورده است میزان صادرات چینی بهداشتی در این مدت 31 هزار تن به ارزش 22 میلیون دلار بود که در مقایسه با مدت مشابه در سال 1393 از نظر وزنی 9 درصد و از لحاظ ارزشی 22 درصد کاهش داشت.
برابر جدول داده های صادراتی سال 1394، کشور عراق 70 درصد چینی بهداشتی جمهوری اسلامی را جذب کرده است و پس از آن کشور افغانستان با 15 درصد، جمهوری آذربایجان با چهار درصد و ازبکستان با سه درصد در رده های بعدی جای دارند. ایرنا/