فناوری های صفحه نمایش تلویزیون از گذشته تا امروز!

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری لوازم خانگی ایران «ال کا ایران»، فناوری های صفحه نمایش تلویزیون از گذشته تا به امروز معرفی شده که در واقع روند تکامل تلویزیون را از دیروز تا امروز به نمایش می گذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در ادامه با ما همراه شوید.

در این بخش می خوانید:

• بهترین صفحه نمایش تلویزیون
• انواع صفحه نمایش تلویزیون
• صفحه نمایش نانوسل
• صفحه نمایش کریستال
• تکنولوژی صفحه تلویزیون
• انواع صفحه نمایش led
• صفحه نمایش کریستال سامسونگ
• معایب تلویزیون کریستال
• تفاوت صفحه نمایش lcd با oled

تجربه استفاده از تلویزیون های خود را می توانید با ما در این صفحه به اشتراک بگذارید

تبلیغات

انواع صفحه نمایش تلویزیون

انواع صفحه نمایش تلویزیون شامل پنل های پلاسما، ال سی دی، اولد و …. می شود که تاریخچه تمامی آن ها در ادامه گردآوری شده است.

بیشتر بخوانید:

آموزش نصب تلویزیون روی دیوار به همراه ویدیو

 لامپ خلاء اشعه کاتدی یا CRT

لامپ خلاء اشعه کاتدی یا CRT بعد از فناوری تلویزیون های مکانیکی که به تعداد بسیار محدود تولید شدند، قدیمی ترین تکنولوژی صفحه تلویزیون می باشد که از دهه 30 میلادی در دسترس است و اکثر ما انواع تلویزیون های دارای لامپ تصویر سیاه و سفید و رنگی را قطعا از نزدیک دیده ایم.

در سال 1958 اولین تلویزیون رنگی در مقیاس تجاری و تولید انبوه توسط شرکت RCA  آمریکا با این فناوری تولید شد. لامپ تصویرهای اولیه تقریبا گرد و محدب بودند، به تدریج صفحات آن ها از حالت گرد به مستطیل و سپس به لبه های منحنی و محدب تغییر پیدا کرد و فناوری لانه زنبوری صفحات نمایش ( به دلیل نوع چیدمان شبیه به کندوی عسل به این نام معروف شدند ) کم کم به چیدمان عمودی مستطیلی  و خطی عمودی تعییر شکل داد.

سونی در سال 1968 اولین تلویزیون دارای لامپ تصویر تنیترون با چینش خطی عمودی را به بازار عرضه و تولید صفحات با این فناوری را تا سال 2008 میلادی ادامه داد.

حدود سی و پنج سال پیش برای جلوگیری از بازتاب نور صفحات نمایش رنگی از رنگ سفید و سبز ماشی به رنگ خاکستری تیره تغییر رنگ دادند. حدود 30 سال قبل تلویزیون های FST  وارد بازار شدند که پوشه های آن ها از حالت منحنی به حالت تیز و شکسته تغییر کرده بود.

در حدود 25 سال قبل تلویزیون های CRT با صفحه کاملا تخت رایج شدند. سونی  WEGA  و ال جی نام FLATRON  را انتخاب کرد و بدین ترتیب نام های مختلفی برای صفحات تخت رایج شد. حدود 17 سال قبل لامپ تصویر های واید با نسبت تصویر 16 به 9 همانند تلویزیون های امروزی به جای نسبت 3 به 4 روانه بازار شدند و شرکت ویکتور ژاپن یا همان JVC  اولین لامپ تصویر با وضوح بالا را تولید کرد.

در سال 1378 یعنی زمانی که برخی از تولید کنندگان بزرگ مانند سونی تولید تلویزیون های CRT  را متوقف کرده بودند، آخرین نسل تلویزیون های CRT با فناوری SLIM  که قطر آن ها حدود نصف لامپ تصویرهای متداول بود و باعث کاهش قطر تلویزیون های آن زمان شده بود، روانه بازار شدند.

به تدریج تولید این تلویزیون ها در ایران متوقف شد اما به دلیل قیمت ارزان همچنان بسیاری از تولید کنندگان چینی به تولید این تلویزیون ها  برای کشورهای فقیر جهان ادامه می دهند. مهمترین معایب این تلویزیون ها، وزن سنگین آن ها بود که به طور مثال تلویزیون صنام در سایز 34 اینچ بدون احتساب کارتن 83 کیلو وزن داشت. بزرگترین صفحات نمایش برای لامپ تصویرهای استاندارد 34 و برای لامپ تصویرهای واید 36 اینچ بود.

تلویزیون های پروجکشن

در سالهای 1381 تا 1383 شاهد تولید تلویزیون های پروجکشن بودیم. این تلویزیون ها دارای سه لامپ سبز و قرمز و آبی یا رنگ های اصلی بودند که در قسمت پایین تلویزیون نصب می شدند و رنگ های مختلف تصویر را به یک آینه در قسمت پشت تلویزیون می تاباندند. سپس از آینه به صفحه پلاستیک نیمه شفاف تلویزیون که دارای شیارهای عمودی بود، تابیده و تصویر تلویزیون روی صفحه فوق به نمایش در می آمد.

این فناوری عمر کمی داشت و خیلی زود منسوخ شد حجم و وزن زیاد تلویزیون تصویر با وضوح کم و زاویه دید بسیار محدود که کیفیت آن فقط برای فردی که در مقابل تلویزیون نشسته بود تا حدودی مطلوب بود و رواج تلویزیون های ال سی دی و پلاسما با کیفیت و حجم کم عامل خروج سریع این فناوری از بازار بود.

تلویزیون های پلاسما

تلوزیون های پلاسما در دهه 70 میلادی توسط ماتسوشیتای ژاپن ( ناسیونال سابق و پاناسونیک فعلی ) اختراع و رونمایی شد که در آن زمان بهترین صفحه نمایش تلویزیون تلقی می شد. یک شماره مجله اطلاعات هفتگی به طور کامل این فناوری را معرفی کرد و تاکید شده بود در آینده تلویزیون منزل تان را مانند تابلو نقاشی به دیوار خواهید آویخت.

البته صفحه نمایش پلاسما ناسیونال تک رنگ بود و تصاویر را به رنگ آبی و سفید نمایش می داد.  چند سالی طول کشید تا ناسیونال موفق به تولید صفحه نمایش رنگی با این فناوری شد.

این فناوری بر اساس حالت چهارم ماده کار می کند که در گذشته مواد را به حالت های جامد و مایع و گاز طبقه بندی می کردند اما بعدا حالت پلاسما یا وضعیتی بین مایع و گاز به این حالت ها اضافه شد. نمونه بارز این حالت خورشید است و تلویزیون های پلاسما بر مبنای باردار کردن گازها برای ایجاد نور استوار و تصویر حاصله شباهت زیادی با تصاویر تلویزیون های CRT دارد.

اوج محبوبیت این فناوری در دهه 80 خورشیدی بود زیرا در آن زمان مواد جایگزین ارزان قیمت که امروزه در تولید تلویزیون های LCD و فناوری های جدیدتر مانند LED و  LCD کاربرد دارند، کشف نشده بود.

هزینه تولید تلویزیون های LCD در سایزهای بزرگ بسیار بالا بود و تلویزیون ها پلاسما در سایزهای 42 تا 109 اینچی به دلیل قیمت ارزان در آن زمان از محبوبیت بالایی برخوردار بودند. اما در اواسط دهه 80 با کشف مواد ارزان قیمت جایگزین که از نشاسته ذرت استخراج می  شد، هزینه تولید صفحات نمایش LCD  و LED  در سایزهای بزرگ تا حد چشمگیری کاهش پیدا کرد.  در دهه 90 خورشیدی تولید این نوع صفحه نمایش به صورت کامل متوقف شد از مهمترین معایب تلویزیون های پلاسما نسبت به مدل های LCD  و LED  می توان به موارد زیر اشاره کرد .

معایب تلویزیون های پلاسما

• وزن بسیار بالا به دلیل استفاده از شیشه در تولید صفحه نمایش
• مصرف برق بسیار بالا برای تولید حرارت به منظور تغییر حالت مواد ساتع کننده نور از حالت مایع به پلاسما
• تولید حرارت بسیار بالا به نحوی که برای دفع حرارت از تعداد زیادی فن خنک کننده در پشت تلویزیون استفاده می شد.
• مشکل حک شدن تصاویر ثابت بر روی صفحه نمایش BURNINIG که این شبح تصاویر دائمی و قابل اصلاح نبود.
• عمر کمتر نسبت به فناوری LCD، در این فناوری عمر مفید یعنی زمانی که درخشش صفحه نمایش به نصف می رسد 30 هزار ساعت و عمر نهایی 60 هزار ساعت برآورد شده است البته این صفحات نمایش قابل شارژ هم هستند اما دوام شارژ آن ها مانند تلویزیون های CRT کم دوام است.
• بازتاب نور محیط به دلیل استفاده از شیشه در صفحه نمایش،  البته در سری های آخر یک لایه ضد بازتاب نور به صفحه نمایش اضافه شد که تا حد زیادی این مشکل را مرتفع نمود.

مزایا تلویزیون های پلاسما

مزایا تلویزیون های پلاسما به فناوری  LCD  هم عبارتند از کنتراست بسیار بالاتر به دلیل عدم وابستگی به نور پس زمینه، سرعت بالای پاسخگویی پیکسل ها و در نتیجه کاهش مشکل مات شدن تصویر در صحنه های پر تحرک مانند مسابقات ورزشی.

بزرگترین صفحه نمایش تولید شده با فناوری پلاسما صفحه نمایش 154 اینچی است که توسط پاناسونیک معرفی شد اما بزرگترین صفخات نمایش پلاسمای موجود در ایران مربوط به تلویزیون های پاناسونیک 109 اینچی است. نمونه های موجود این نوع تلویزیون هم اکنون در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، برخی از ایستگاه های مترو مانند ایستگاه میدان امام خمینی ( ره ) و بازار موبایل ایران واقع در خیابان حافظ پایین تر از پل حافظ قابل رویت است.

کوچکترین سایز تلویزیون پلاسما در واقع یک مدل تلویزیون 32 اینچ ساخت ال جی است که در ایران توسط گلدیران مونتاژ شده است. بیشترین فراوانی مربوط به سایزهای 42 تا 65 اینچ است. جالب است بدانید سایز محبوب 43 اینچ برای اولین بار با تلویزیون 43 اینچ پلاسمای سامسونگ به بازار معرفی شد.

ال جی و سامسونگ در عرضه اینچ های مختلف با هم رقابت داشتند و در نهایت سایز 51 اینچ پلاسما توسط سامسونگ تولید شد. شرکت سونی که تا سال 2005 میلادی پرفروش ترین برند تلویزیون در جهان بود فقط در سال 2005 میلادی اقدام به تولید تلویزیون پلاسما نموده است.

تلویزیون های LCD یا صفحه نمایش کریستال

تکنولوژی صفحه تلویزیون با ظهور ال سی دی تفاوت زیادی کرد. LCD مخفف عبارت صفحه نمایش کریستال مایع است.این تلویزیون ها در 17 سال گذشته محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرده اند هزینه نسبتا پایین تولید، عمر بسیار بالا، امکان تولید تلویزیون در سایزها و با وضوح های متفاوت، وزن بسیار کم از محاسن این تلویزیون ها هستند.

معایب تلویزیون کریستال

در مقابل فرار نور به دلیل استفاده از نور پس زمینه، سرعت نسبتا کم پاسخگویی پیکسل ها، و ماتی تصاویر در تصاویر پر تحرک از معایب صفحه نمایش ال سی دی و معایب تلویزیون کریستال به شمار می رود.

این صفحات نمایش در ابتدا تک رنگ و در صفحات نمایش انواع ماشین حساب مورد استفاده قرار می گرفت. در اواخر دهه 70 میلادی کاسیو اولین تلویزیون رنگی ال سی دی را با صفحه نمایش رنگی تولید کرد و در سال های اول هزاره سوم تلویزیون های ال سی دی با صفحات نمایش بزرگتر روانه بازار شدند که شاید بتوان گفت بهترین صفحه نمایش تلویزیون در زمان خود بود.

تلویزیون های LED

تلویزیون هایی که ما به عنوان LED  می شناسیم در واقع تلویزیون های ال سی دی هستند یعنی تلویزیون های ال سی دی با نور پس زمینه ال ای دی جایگزین لامپ های CFL با فناوری شبیه به لامپ های فلورسنت یا به زبانه عامیانه مهتابی شده اند.

تلوزیونهای QLED  که در سال های اخیر توسط کنسرسیوم مشترکی شامل چند تولید کننده بزرگ مانند سامسونگ و تی سی ال تولید شده اند نیز در واقع همان تلویزیون های LCD  یا تلویزیون هایی با صفحه نمایش کریستال مایع هستند که تامین نور پس زمینه آن ها با صفحه ای متشکل از ذرات کوانتومی کریستال شیشه صورت می گیرد.

حتی  تلویزیون های QNED هم نمونه تکامل یافته تر این فناوری هستند. در این فناوری دیودهای بسیار ریز نورانی که همگام با شدت نور در هر بخش از تصویر کم نور و پر نور می شوند  باعث بهبود چشمگیر کنتراست و غنای رنگ و افزایش روشنایی صفحه نمایش می شوند.

تلویزیون های QNED هنوز در ایران به مرحله تولید نرسیده اند و در واقع از خانواده صفحات نمایش LCD به شمار می روند اما در فناوری های اقتصادی و بسیار متداول حتما فناوری های VA و IPS  و تا حدودی OPEN CELL برایتان نام آشنا هستند که به زودی در مورد تفاوت و معایب و مزایای آن ها به گفتگو خواهیم پرداخت.

صفحه نمایش نانوسل

صفحه نمایش نانوسل برای نخستین بار توسط ال جی مطرح و در واقع برای رفع مشکل فناوری Local Dimming طراحی و در تلویزیون های ال جی به کار برده شد.

 از مزیت های اصلی تلویزیون و صفحه نمایش نانوسل ال جی می توان به طراحی باریک و ظریف تر تلویزیون، افزایش کیفیت تصاویر و رنگ ها و البته عدم تغییر کیفیت و روشنایی در هنگام تماشای تلویزیون در زاویه بیشتری نسبت به رو به رو اشاره کرد.

تلویزیون های OLED

این فناوری هم حدود 50 سال قدمت دارد که سونی ژاپن و لوه آلمان از پیشگامان این فناوری بودند اما به دلیل هزینه بالای تولید این دو پیشکسوت هیچگاه موفق به تولید تلویزیون با این فناوری نشدند.

ال جی و سامسونگ از اولین تلویزیون های 55 اینچ OLED خود در نمایشگاه CES 2013 رونمایی کردند. و در همان سال محصولات خود را روانه بازار کردند. تولیدات ال جی به دلیل قیمت ارزان تر، ظاهر زیباتر و نیز مشخصات فنی بهتر با استقبال خوبی مواجه شد و سامسونگ از تولید تلویزیون های OLED کنار کشید.

رمز موفقیت ال جی، ترکیب فناوری تحریک فسفر در کنار استفاده از دیودهای ارگانیک نورانی برای تولید نور سفید درخشان بود. این فناوری ضمن کاهش مصرف مواد ارگانیک گران قیمت مورد نیاز جهت تولید دیودهای نورانی، امکان تولید نور سفید درخشان را فراهم ساخت. با کاهش فشار از دوش دیودهای نورانی دیگر در نتیجه افزایش چشمگیر کیفیت تصویر و طول عمر پنل یا صفحه نمایش رقم خورد.

تا دو سال قبل ال جی تنها تولید کننده پنل های OLED در دنیا بود. تلویزیون های  OLED سونی و پاناسونیک و توشیبا و جی وی سی و ویزیو و گروندیک و ویزیو و فیلیپس و کونکا و وستل و لوه و … تقریبا 35 تولید کننده بزرگ مانند سونی، پاناسونیک، ویزیو، فیلیپس و … از پنل های OLED ال جی برای ساخت تلویزیون خود استفاده می کنند.

60 درصد تلویزیون های OLED موجود در دنیا با برند LG  تولید شده اند که این تلویزیون ها در ابعاد 48 و 55 و 65 و 77 و 88 اینچ موجود هستند.  نمونه 88 اینچی ال جی رکورد گران قیمت ترین تلویزیون جهان را به خود اختصاص داده است.

مزایا تلویزیون های اولد

این تلویزیون ها به دلیل عدم نیاز به نور پس زمینه بهترین کنتراست را در مقیاس چند مگا کنتراست ارائه می دهند.  از طرفی دیگر، به علت سرعت بسیار بالای پاسخگویی پیکسل ها انتخاب عالی برای تماشای مسابقات ورزشی و  گیمینگ هستند.

تلویزیون های OLED بهترین غنای رنگ را دارند و امکان تولید تلویزیون های بسیار باریک حتی با قطر نزدیک 4 میلی متر نیز فراهم شده است. تلویزیون های رول شونده مانند تلوزیون 65 اینچ رول شونده ال جی و نیز صفحات نمایش شفاف که در زمان خاموش بودن، طرف دیگر صفحه نمایش قابل رویت است، دستاورد این فناوری به حساب می آید.

جالب است بدانید در سال های اول عرضه تلویزیون های OLED، کیفیت تصویر مدل های سونی از نظر سایت های تخصصی بررسی تلویزیون بالاتر از ال جی بود هر چند تلویزیون های سونی با پنل ال جی تولید شده بودند اما علت این امر پردازنده های قدرتمند تر گرافیکی ساخت سونی بود.

معایب تلویزیون های OLED

نمی توان به طور قطع گفت که به عنوان مثال پنل اولد از کیولد بهتر است یا به طور کلی بهترین صفحه نمایش تلویزیون کدام است زیرا هر کدام مزایا و معایبی دارند. ال جی  در سال های اخیر با تولید پردازنده های قدرتمند گرافیکی بالاتر از سونی قرار گرفت.  هزینه بالای تولید پنل و مشکل Burninig که وجه مشترک تمام پناهای خود نورده می باشد،  میزان روشنایی کمتر نسبت به پنل های جدید QLED از معایب  پنل ها های اولد است.

ال جی مشکل Burning  را با اتخاذ تدابیری تا حد زیادی حل کرده و برای افزایش میزان نور هم اخیرا از فناوری دیودهای نوری بسیار ریز مورد استفاده در تلویزیون های QNED بهره برده است که در پشت صفحات نمایش OLED قرار می گیرند.

این تلویزیون ها در سال 2013 میلادی در مقیاس تجاری عرضه و قطعا با این فناوری کماکان برتری خود را در زمینه تلویزیون به رخ خواهند کشید.

حدود یک سال پیش شرکت BOE چین که در حال حاضر بزرگترین تولید کننده صفحات نمایش تلویزیون های LED  و LCD  در دنیا است، پنل های ارزان قیمت AMOLED خود را به بازار عرضه کرد. این پنل ها ارزان تر از پنل های OLED  ال جی هستند. در حال حاضر تلویزیون دوو مدل K7000U  با پنل ساخت شرکت BOE به بازار ایران عرضه می شود.

تفاوت صفحه نمایش lcd با oled

بعد از بررسی  فناوری های صفحه نمایش تلویزیون حالا به برخی از تفاوت صفحه نمایش lcd با oled اشاره شده است:

• تلویزیون های OLED می توانند رنگ های بهتر و طبیعی تری نسبت به صفحه های LCD نمایش دهند.
• صفحات LCD تمایل به ارائه سطح روشنایی بالاتر از صفحه نمایش OLED دارند.
• عمر OLED کمتر از صفحه نمایش LCD است.
• قیمت تلویزیون های اولد در مقایسه با ال سی دی بالاتر است.

انتهای پیام/